на (предл.) - болница (имн.)

Од надлежните на болницата беше известен за породувањето.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Додека се движеа низ претсобјето, со аплауз беа испратени од персоналот на болницата.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Во таква есен мирисот на болницата е многу посилен, скалпелот посигурен.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Пак мирисав на болница. Мирисав на смрт и на живот, на врвовите на моите чевли имаше понекогаш капка крв.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Ми недостасува мирисот на болницата, болката на човечкото тело, искричестиот сјај на скалпелот.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Скрез офна така силно, што Цанул се исплаши, ја фрли вилата и избега; Цанулица замалена од страв, стрчна кон Скрез, му ја извади забуцаната вила и му ја изврза раната со шамија за да му ја запре крвта што бликаше на сите страни; го одврза коњот, му помогна да се качи и тргнаа в град на болница.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Бонтонот, со сите извиненија и пардони кај нас се остава пред влезот на болницата! Кратко и јасно!
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Ѕвонарот беше единствениот човек затечен во домот од стариот персонал на болницата.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
А сегашнината на болницата, за да не остане сосема заборавена, ја сочувавме во неколку фотографии снимени со болежливо треперење на раката... За спомен...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Првиот транспорт беше големо доживување за персоналот на болницата. Одамна се подготвувавме за ова.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Бројно беа значително помали, поголем беше меѓутоа, персоналот на болницата.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Им кажав на чуварите дека брат ми мора да се преоблече, и тие нѐ пуштија внатре.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Сите прозорци од собите во Гнездо гледаа кон паркот во средиштето на болницата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Се поткачивме на скалите од влезот во зградата на болницата, и така можевме убаво да видиме што се случува во централниот дел од паркот: таму десетина луѓе јаваа огромна риба направена од перници зашиени една за друга, и извикуваа: „Летаме! Летамееее!“, таму една старица држеше стаклено чевличе и прашуваше: „А каде е принцот, да провери дека ова чевличе му прилега како излеано на моето ноџе?“, таму во занес една старица и еден старец со огромни пеперуткини криља потцупнуваа де на едната, де на другата нога.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Ова е како театарска сцена,“ рече брат ми. „Или како циркуска арена,“ реков.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
„Ајде,“ му реков, „ајде да се преоблечеш,“ и го поведов кон самиот влез во зградата на болницата.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Клара и јас бевме дел од оние на кои им беше дозволено во групи, во придружба со болничари, да излегуваат од кругот на болницата и да прошетаат по градот, но сепак ни таа ни јас никогаш не посакавме да излеземе од Гнездо, останувавме со оние на кои им беше забрането да излегуваат надвор од психијатриската клиника.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Имаше луѓе кои го молеа доктор Гете да ги пушти, барем на неколку минути, да излезат од Гнездо, ги склопуваа рацете и паѓаа на колена пред него, но тој не попушташе, сеедно што некои од оние кои го молеа беа мирољубиви, и никакво зло не би направиле надвор од болницата, ниту пак би побегнале.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Паркот беше послан со мека трева, испресечен со патеки, покрај кои имаше клупи.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Четирипати го враќаше без да го отвори и без никаков коментар.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Со циркуското камионче влезе во дворот на болницата и таму изведе чудесна претстава која траеше речиси три часа, во која затвореничките уживаа од терасата, со безобразни дофрлања и претерани овации.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)