Во „трансреализмот” писателот излегува од рамките на реалноста со помош на архетиповите на научната фантастика (летечки чинии...) што ги употребува на постмодернистички начин.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Крие ли говорот достатно моќ не да ја замени туку барем да ни доближи психолошката тензија на архетипот?