на (предл.) - арамија (имн.)

Требаше да им нарача на селаните што треба да му платат на арамијата.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Мажот ѝ беше како некоја кожинка фрлена под нозете на арамијата.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Така нему и не му остана ништо друго освен да му биде само верен слуга на арамијата.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
- Зарем таа пара ќе му ја дадеш на арамијата? – праша ужалено.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Некои ја примаа оваа порачка молчешкум, други изгледаа пропаднати од недоумение кај да најдат пари, а неколкумина попладнето на деда Бошка му дојдоа дома да го молат да му рече на арамијата да им се смилува, да не им сака, зашто немаат од каде да најдат.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Утредента селаните го најдоа мртвото тело на арамијата, а неговиот бес што умира беспомошно го видоа во јатаганот: во претсмртниот час успеал да го закопа дополу во меката земја на ливадата на Бошка Манев.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)