место (предл.) - мене (зам.)

Да можеш да бидеш ти моето ти, да одлучуваш место мене.... да полудиш до болка да сакаш се што не смееш, и правиш се што не мораш...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Брат ми зборуваше и тоа сѐ наврекнато уште десетина минути можеби, навистина не знам точно да ви кажам, оти баш за тоа време воопшто не бев при себе, како некој друг да стоеше место мене заглавен во незгодата и асфалтот но, кога малку дојдов на себе, во мислите ми се заврти филмот за овој човек овде што ми викаше, и мислам, почнав да размислувам.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Јас молчев поцрвенет. Место мене се јави Бане: „Господине, тој уште не добил нови чевли“.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Мислам дека знам една болничарка што ќе им помага место мене.“
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Кога ќе ме праша ѕидот: те потпира ли видот одговори место мене: Јас не сум Јас Кажи: Откога ме познава не ме дознава? Излажи: Јас сум ту си одам- ту ти идам.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Најдобро би било и јас да ѝ се насмевнам, да ѝ покажам дека ја разбирам, но место тоа јас ги спуштам очите и -о ужас! - гледам дека место мене ѝ се смешка некој друг, и тоа е мојот десен чевел.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)