крај (предл.) - мирен (прид.)

Одиме така крај мирната зеленика по здрвениот снег што ги впива нашите стапки како стари печати.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Штом огрее ден ќе ме втаса крај мирната река: „Поведи ме во Boulogne i Vincennes, столетија јас тебе те чекам."
„Слеј се со тишината“ од Ацо Шопов (1955)