кон (предл.) - чаша (имн.)

- Сфаќам, сфаќам – одговори таа – само што не разбирам за што зборуваш - се правдаше.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Очигледно имам посегнато кон чашата со ракија а нејзината дланка ми ја ускратила намерата. –Не се сеќавам каде се сретнавме и како втасавме овде, ако сфаќаш за што ти зборувам? - велам.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Но, највеќе ми пречеше Ото Кругер во улога на негативен јунак.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Со десната рака се пресега кон чашата вино што жена ми му ја сервира врз масичката над мојата постела.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Тешката, влакнеста рака, за која верувам дека е со неподвижен прст, се подава кон чашата...
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
•Проектор насочен кон чашата? •Хичкок: „Не, беше во млекото, во чашата, бидејќи тоа требаше да биде многу светло.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)