кон (предл.) - патека (имн.)

Не рекоа ни збор. Змејко само го фати за мишката и го поведе кон патеката.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Влатко се врати кон патеката гледајќи во купишта градежен отпад и се згрози помислувајќи на змии.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Така насмевнат, бев ја кренал главата и бев ја свртил настрана кон патеката што водеше нагоре кон другиот дел од селото.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Додека гостилничарот Трифо Саздов ги соопштувал овие податоци, во записникот е наведено дека тој ги одвел инспекторите до прозорецот и со кренат прст покажал кон патеката по која слегувал градскиот човек пред да влезе во гостилницата.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Зошто мене ваков џигер 1. Ако ова дрво е багрем, тогаш другиот крај на твојата лулашка е врзан за мојот поглед и никако не смеам да ја подигнам главата кон патеката на белите авиони, ниту кон ширококрилниот замав на орлите.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)