Таму, на небесата, Јосиф тоне од небо во небо, устремен кон еден прстеновиден облак што е толку бескрајно далеку и што е, еве, тука сосема пред него, кон чиј отвор тој сè повеќе и повеќе се пробива, доживувајќи ја во меѓувреме сладоста на летот низ безвоздушниот простор, сладоста што го води отаде блаженството.
„Човекот во сина облека“
од Мето Јовановски
(2011)
Свет на чувства. Мојот свет... Кон чија друга страна приоѓам, отворено, нескриено.
„Портокалова“
од Оливера Доцевска
(2013)