„Глупости, каква слика. Тоа не доаѓа предвид!“, вреска госпоѓата на глас и, барајќи низ списокот, одеднаш целата вознемирена и покажува дека, ете, кај оној чичко ѝ од Власина може да се оди со слика затоа што тој дошол со тенџере за ајвар и тајфа од десет луѓе.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Жабите во торбите заврескаа панично. Но веднаш ги испразнивме кај оној со казанот.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Проѕирната стија, конечно, го има во својата уста, и јас ќе го однесам кај оној што го бара и го нарача2, за да прогледне, да оздраве, да се успокои, за да ѝ исчезне и омразата кон тупотот во твоите гради - изворот на нејзината несреќа“.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
5. Многупати со мофашите се гледаме вака: ние сме овдека, а тие, кај оној човекон, онаму. Сосема наблиску.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)