како (предл.) - од (предл.)

Можеби, најпосле, ќе го експлоатираат Србите сето речено за изменувањето на нашето национално име за да докажат дека Македонците никогаш немале национално самосознание и не играле никаква самостојна историска улога, ами влегувале само како суров материјал во државниот организам на бугарската или на српската држава. 153 Меѓу другото, такви недоразбирања можат да се очекуваат, како од тоа што јас категорички ја осудив бугарската политика по македонската прашање, од кое можат да помислат дека јас сум бугарофоб и србофил, и со таа и од експлоататорската тактика на балканските Словени во македонското прашање.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Сонував како се кријам да не одам на училиште и тамам да се пикнам во меѓата под манастирот кога, како од земја да никна Петре Даскалот.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Како од мене да излегува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
— Кој умре, прашувам, како од некоја дремка да сум излезена.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Јас сум жива, се јавува Воскресија Мукаетова, ми иде како од онаму.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Сѐ ми излегува пред очи, како од под завеса, од проѕирна темница.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
На погрешно си ги врзал зборовите и како од туѓа уста си ги слушаш.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Еј, оддалеку, како од онаму онака.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ама, сега пред нив ми ти застанал човек со црвено лице и руса кадрава коса како од пламен, коса од која излегува густа, густа пара.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Така, колебливо, мрсен Петко бидуваше де овој де оној додека најпосле со кикот не беше прифатен играта, а децата на полјанката под коријата изгледаа како од кошара побегнато улиште што нашло тука слободен простор за луда, невоздржана игра до наситување.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
Човек катил, како од змија роден.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
А кога почна да се замрачува, почнаа и нозете да ми натежнуваат. Како од кал да ги вадам, од батачка.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
И со чесните сестри исто. Под нивната шапка, како од магла, ме приѕира лицето од Велика.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)