зад (предл.) - петица (имн.)

- Ја напуштил родната земја за да му избега на фашизмот, кога тој му бил зад петиците.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Му оделе зад петици цели два часа, право низ шумата, а потоа, кога стигнале во Ејмершам, и го предале на патролата“.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Бојана накратко му објасни на домаќинот, гардискиот ветеран со долга бела коса и брада дека мора да преспијат во неговата куќа и дека гардата им е зад петици.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Не знам како да излезам, како да ја искачам нагорнината. Потерата ни е зад петици.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Знаевме дека зад петици ни е волкот, како во приказната за козичката на господин Сеген.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Тој ветар ќе ја повлече со себе пешадијата наострена за бој! Веднаш зад петици на коњаницата лута!
„Еп на Александар Македонски“ од Радојка Трајанова (2006)
„Ти знаеш добро, татко, туѓинци нѐ спасуваат од своите. Асмата ми е зад петици.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ќе ги завтаса војниците, ќе им дојде со здивот зад петици, и колку да ги дрпне за ногавици, ќе подзапре, ќе нѐ почека.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Им се свртувам на луѓето што трчаат по мене. Им запрашувам и ним зад петици.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)