На третата ноќ, додека караванот наш мал ноќеваше, Филозофот ме разбуди и рече: го отклучив записот и видов што има зад буквите.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Во пишувањето тоа се одвивало со помош на таканаречени „детерминативни“ слики кои се ставале зад напишаното, и му давале смисла, а самите не се изговарале. (Ibid.,стр. 18): „Кога египетскиот збор кен треба да значи „јако“, зад неговиот алфабетски напишан глас стои слика на исправен маж; кога истиот тој збор треба да изразува „слабо“, зад буквите кои го прикажуваат гласот следи слика на стуткан, омлитавен човек.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)