Жена ет, но ет младоженка  И за селски момак хубавец,  Она моминска дала вејка  И дала му момински венец.
               
             
           
            
            
              „Пeсни“
               од Рајко Жинзифов 
              (1863)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Фигурата на таткото, ерудит и добар познавач на балканската историја, придонесува за пробив на романескното, на имагинарното на фикцијата низ уверливото раскажување и посебно кога целосно ќе се наложи козарот Чанга, чија сирова добра смисла и приврзаност за селскиот живот ќе придонесат тој да се здобие со амблематски ореол.
               
             
           
            
            
              „Времето на козите“
               од Луан Старова 
              (1993)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  „Зошто не би можеле да се преселиме таму и да заминеме од градот? Знам нешто за селскиот живот.
               
             
           
            
            
              „Лек против меланхолија“
               од Реј Бредбери 
              (1994)