Генерациската различност си ја дефиниравме со отфрлање на геј-културата на претходните генерации – со отфрлање на самата геј-култура – како нешто очајно анахроно и неуко, како замена за правата ствар.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Преку значајните движења на виртуелната реалност (врз основа на вртење на главата и придвижување на податочната ракавица) примателот „патува” по четирите соби-светови, од едниот во другиот, ги разгледува симболите во нив и ги испитува.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Технологијата на виртуелната реалност овозможува убедливо чувство на целосно движење, со податочната ракавица е стимулиран и допирот, се работи за право пробување и населување на виртуелноста (уметнички кодирана); посебно делотворни се движењата (излети) за сликите, симболите и зборовите.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Со мака се фатив за правата гранка.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
И мажите еден по еден се оддалечуваа, доаѓаше часот кога требаше да бидат кај мостот, во продавниците, и да ја продолжат никогаш незавршената политичка кавга за овега и за онега, за националните и за либералните, за правите и за кривите.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)