Уочувајќи го фактот дека поголемиот дел од населението за кратко време се отрезни од „ослободителна мисија“ на бугарските војски и станува сѐ понезадоволно определувајќи се на страната на НОД, бугарскиот окупатор превзеде разновидни мерки, прво „мирољубиви“, а подоцна брутални со цел да го оневозможи и во корен да го ликвидира НОД во Македонија.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Според него до подобрување на животот на народот би можело да дојде со една програма на едукација преку која би се подобрила хигиената и здравјето, а животниот стандард би можел да се подобри за кратко време.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
За кратко време сфатив дека и кај поетите она што тие го опејуваат не е плод на нивната мудрост, туку на некоја природна дарба или вдахновение, како што е случајот кај врачевите и пророците...“.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Сал за краток миг прекинуваат и само толку, колку за да земат здив, колку за да падне песната во уво, да се вкови во душата.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Усните ѝ затреперија и сал за краток миг се стопија и откако низ нос испушти долга, мачна и таговита издишка, таа тивко, одвај чујно, небаре се плашеше да не ја повреди тишината и молкот и никого да не растревожи, шепнешкум изусти:
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Башка повеќе жежи затоа што „културата“ (во чие опкружување се обидува да дише на шкрги и да биде одвај видливо, ко Челичната Шепа, ова ситно, наказно телце по име Маргина/ Темплум, некакво си хибридче од пар култури, и затоа опасно) речиси дека е на ниво на племенска култура, без критериуми, релации, фидбек, самопрогласена, самобендисана, без најобична рецепција (а камоли „критична“!), култура во која бавењето со книги или е работа на примитивни социјалистички профитери- гребатори или најцрн идеализам кој за кратко време ишмукува толку што човек се претвора во школка, во ехо на згазен молител.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Со крупни залаци за кратко време ја засити гладта.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
За кратко време ги проба и стана зависник од сите пороци што ѝ беа понудени.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
За кратко време свежиот воздух го повраќа.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Владе секако би сакал да се одржи прославата затоа што бил ангажиран да подготви сценарио за краток филм и изложба на фотографии и текстови за јубилејот.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Вошките за кратко време се намножија по домот. Од спалните до кујната. И вошките беа гладни.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Никогаш не му требаа лично за него, туку секогаш најпосле цврсто да ја втемели својата егзистенција.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Фразата „Туку, можеш ли да ми...?“, во нашата фамилија предизвикуваше ужас, дури имаше жени, тетки, сестри од бабите и дедовците, дури и братучетки кои, кога ќе го чуеја неговото „само за кратко време“, речиси паѓаа во несвест.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Пиеше, ама никој никогаш го нема видено пијан.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
„Само за кратко време!“, ќе додадеше.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)