Седат сите околу масата, за децата, се разбира, нема место, тие се во другата одајка, го гледаат и го слушаат Димостена, а тој го држи лицето како кадро што почнало да се губи од хартијата и ги пушта своите така да се рече излитени зборови, кажувајќи за затворскиот  живот и тоа го поминува само со десетина во кои се нагнетени пет шест и повеќе години.
               
             
           
            
            
              „Црна билка“
               од Ташко Георгиевски 
              (2006)