за (предл.) - ужина (имн.)

- Да оставиме малку и за ужина, му велам на Јон за да не викнам од болка. Маштеница има малку, велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Во една од училните сѐ беше поставено: Илина, Сафета, Бедра и Менка беа задолжени за ужината.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)