„Здраво“, рече збунето брат му и застана. „Вие веќе се познавате“, покажа со главата кон девојката.  „Здраво“, рече и самиот. „Секако дека се познаваме, ако она, денес, беше запознавање.“  Околу нив се буткаа гласови и лакти, тие и самите отпор во лаките за удирања, беа безгласни.
               
             
           
            
            
              „Месечар“
               од Славко Јаневски 
              (1959)