А Витомир уште со прво се фати за тутунот. Само витка цигара за цигара и само чади. Чади и јаде.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Па, не бива двајца, ортачки да бидеме кумови, или да се караме кој ќе биде кум, не е ред.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
АРСО: (По малку време се враќа.) Си ја заборавив, божем каде што лежев кутијата за тутун. (Ја покажува.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Неговиот сосед со тенка физиономија на птица е управникот на експортното друштво за тутун и кожи.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
МЛАДИЧОТ: Не. Горе бевме скудни за тутун и затоа не ме научија.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)