Само мал број на рекламни пораки се однесуваат на патувања (одмор за телото!), избор на кредитни картички (со кои телото ќе плати сѐ што консумирало) и слично.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Се испотив леба ми, та алиштата ми се залепија за телото.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Тоа Круме ми го рече тивко, како да го кажа само за себе, и како да додаде: „Слобода ли е тоа?!“ додека двајцата гледавме во развеаната сукња на Илона, (небесно сина, широка во долниот дел, на половината припиена за телото, одназад врзана со тегетен колан), во миговите кога таа со ситен чекор по плочникот се оддалечуваше од масата на која дотогаш седевме заедно во бавчата на „Анте Портас“ на кејот.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Хауард Реинголд (Howard Rheingold), калифорниски автор на текстови за симулација на стварноста со компјутерска технологија, во врска со тоа го вели следново: „Пред да влезете во тапацирана комора и си ги ставите очилата, ќе облечете лесна и проѕирна облека, како некаков чорап, што се прилепува за телото.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Велат дека во страдањето душата поцврсто се држи за телото, но јас веќе сум станала неотпорна.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Она што на некој начин нè ограничува е идејата за телото како нешто свето, односно празноверието од типот ‘ако си играш со телото ќе умреш’.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Се сеќавам дека како многу малечок со жилетче ги повредував прстите на сетра ми само затоа за да видам што има внатре.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
- Не е здраво да не се јаде месо. Не е здраво за телото. А копаните се вкусни.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Ја помириса кожата и потоа ја испружи долната вилица со долгите, тенки заби, а влакната од брадата ме допреа по прстот и малку се наежив.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)