за (предл.) - плачење (имн.)

Ја доѕидував, збор по збор Со ластовиците под стреата, со голиштарците Со ноќните пакувања на куферите Со прераскажаната кланица за јагниња Со високите прозорци за плачење Со промајата, со гостите, со јадењата.
„Забранета книга“ од Веле Смилевски (2011)
КОТЕ: Тоа ќе му го кажеш кога ќе се разделите кај Плачиврби, кај што е местото за плачење...
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
На секој збор ми иде за плачење.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Ми дојде пак за плачење.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И не само мислење, нудеше сослушување, совети, рамо за плачење, пречекуваше, испраќаше клиенти, тешејќи ги дека сѐ ќе биде во ред, дека нема да биде залудно нивното барање што го доставиле, дека ќе се случи чудо и дека токму ним ќе им биде помогнато, дека не смеат да изгубат надеж во институциите на системот, дека тој искрено верува ... иако сѐ што му се плеткаше во главата, во моментите кога ги кажуваше овие сказни од земјата на заблудата, беше едно здушено „ееххх, кутри луѓе, штом животот не ви помогнал до сега ... но којзнае...
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Немам време ни за жал, ни за плачење. Пак бегам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Но ние нема веќе да зборуваме на овој суров јазик.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Но тие беа глуви за плачењето на сиромашните, за болката на обоените, за исмевањето на младите, предупредувањата на нивните поети.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Поклонувајќи се само на силата и на парите, тие ги слушаа само силата и парите.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)