за (предл.) - леб (имн.)

Ете шо направи и нам и за себе ќе си а сторе негде липата, ја некој аероплани ќе го смачкаат негде. Море за леб ќе пцовиса, та остави друго!
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
— Што ал правиме за леб, бре Толе? — почнаа да се тапкаат војводите кога погладуваа два три дена, бидејќи сѐ што носеа резерва на шесте маски се изеде.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ако сакате да се откриеме побргу, да пратиме некого од четниците, но само побргу да се откриеме, a за донесување леб ни збор да не става.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Не дај боже Јоже да се врати љута е Јованка скупо ќе му плати со пензија мала ја остави сама да трпи за леб и посебна салама Таман се посрав, седнав на пача ми текна на вториот Тито од Псача ги мразев и двата, се сетив сетне го пуштив на цеде Тито Пуенте
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
Додека нивните жени во фабриките рмбачеа за леб, тие бистреа политика.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
И врз трпезата на плоча запишано: Легии, добродојдовте на трпезава што ја оставивме да ви појасни дека ние не умревме ниту за вода ниту за леб туку поради Честа што се обидовте да ѝ ја одземете на татковината ни... Sacra populi lingua est
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Масада 73 Света трпеза пред пештерите во камењарот над Мртвото Море послана со ленени простирки и со безброј земјени паници полни со плодови риби вино и исушен леб И птици поседнати на трпезата и исушени костури на востаници и мајки деца старци наоколу кои опколени од римските легиони немале друг избор освен до последниот да изумрат но да не се предадат
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Ни оставивте само едно јуниче, зар со едно добитче ќе ги ораме нивите, ќе ми умре челадта за лебец!
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Сакаме евтино колење. Ова е битка за леб...
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Кога се подготвуваат овие што им е недраго повеќе се грижат за тоа како ќе се претстават самите себе, за што помалку да биде видлив нивниот банкрот, па, како сите други во дипломат-чорап, утре ќе немаат за леб ама денес отмено ќе пропаѓаат.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Греота е уште да го јадам лебот, вели, греота е и за лебот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И само што почнавме да јадеме, само што се фативме за лебот, што се вели, однадвор почна да се слуша тропање.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Првин се сече на крст, вели дедо, и за лебот е Велигден денеска.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
ги гледаше Висар на широкиот пат крај езерото испоседнати Ѓупците со разни бакарни садови што ги поправаа, калаисуваа и продаваа, ги гледаше како одат по куќите и бараат нешто за јадење, тропаат по вратите, а луѓето им викаа: „Сиктер, никогаш вас човек не може да ве нахрани; и кога Ѓуптинот го поставиле за цар, тој прашал: А што ќе правам за леб...“
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Некои од мажите, а особено децата на Богородица и на Вангел Русјаков за дневница колку за леб го растовараат јагленот од утро до мрак.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Во отсуство на чичко Томе, кој уште во рани зори заминал за варница, да ја ѕида на суво со сур камен и суво грло, за леб и раат на челадијата и душата, мајка му го избаци по сите страни држејќи му го лицето меѓу дланките како велигденско јајце, и долго му мавташе со марамата од главата, небаре го испраќа чедото на далечен пат во непозната земја.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Мајка во животот на семејството како да беше задолжена за малите нешта на историјата, за лебот на денот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Туку што ќе правиш, кога ќе те натера маката. За леб и ќе робуваш...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Најнапред влегоа во продавницата за леб и бело печиво.
„Градинче“ од Бистрица Миркуловска (1962)
И така, откако му се изгуби поштивијата работевме во манастирот колку за лебот и за по едно рало опинци што ги чувавме за зимата. 18
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
- Не, бре, велат луѓето, ние и така само за лебот работиме.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Ние што работевме на патот за леб.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)