Некои од нас сонуваат
   необични животни
   со гриви возвратени околу вратот
   со набрекнати и за кас спремни бедра
   како млади гиздави девојчиња
   со копита за долги копкања
   суштества што ’ржат и се пенат
   од милост што се топат
   суштества на јаве невидени
   невјавнати, на лов неоднесени
   би рекол и незауздани, неоседлани
   неразждребени
   а не знам од каде ми навираат зборовиве
   непознати како животните
   и бистрооки.
               
             
           
            
            
              „Ерато“
               од Катица Ќулавкова 
              (2008)