Логорот во Тајшед е блиску, речиси до пругата, а пак си мислиш далеку, којзнае до каде.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ама другачките не беа сите такви. Некои само гледаат во сонцето до каде е искачено.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)