до (предл.) - сега (прил.)

Сѐ до сега како да не забележуваше колку е ослабнат и немоќен.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Сѐ до сега тој премногу се срамеше од своето бледо и спечурчено тело, со натечени вени и со обезбоено петно над глуждот.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
„Дали некогаш до сега ти се додворувала девојка...!?“
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Во многукратните асоцијативни и симболички зрачења на македонскиот збор, именките и придавките како да ми открија еден до сега незнаен и недостапен свет.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Некои завршуваа работа од прва, додуша ретко, а имаше некои кои веќе ги имам видено два-трипати до сега, и си викаме „здраво“.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
На почетната страница од нивниот сајт напишано е: Се надеваме дека до сега не сме ве разочарале, и дека повторно во некоја песна, некој стих, некое зборче или пак тон, ќе пронајдете дел од себе, дел од вашиот живот, затоа што светот во кој што живееме, малку е убав, малку за нигде, ама единствен кој што го познаваме.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Но јас реков: „Земанек, јас и до сега бев циркузант.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Би можела да кажам дека е најсуровата зима до сега.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Кај си бил ти до сега? Пак ли во бистрото на бистрење политика?
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
И не само мислење, нудеше сослушување, совети, рамо за плачење, пречекуваше, испраќаше клиенти, тешејќи ги дека сѐ ќе биде во ред, дека нема да биде залудно нивното барање што го доставиле, дека ќе се случи чудо и дека токму ним ќе им биде помогнато, дека не смеат да изгубат надеж во институциите на системот, дека тој искрено верува ... иако сѐ што му се плеткаше во главата, во моментите кога ги кажуваше овие сказни од земјата на заблудата, беше едно здушено „ееххх, кутри луѓе, штом животот не ви помогнал до сега ... но којзнае...
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Постојано и за што било те фаќа и вели: „А зошто ти така; до кога ти така; како си смеел; што мислиш ти; каде си бил до сега; зошто си се тепал, и што ли уште не.
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)
Дали лошото го криел за сега, дали до сега го замачкувал, не го кажувал. Ко сега што го кажува.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)