до (предл.) - јадро (имн.)

Тешко ѝ се доаѓа до јадрото...
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Зашто напорот да се одделат од традицијата ги доведувал до едно усвитено место од кое, ако ништо повеќе, можеле да го редуцираат товарот на формалните, манирските и рутинските, наследства и да дојдат, како до сопствено откровение, пак до јадрото и сублиматот на традицијата.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)