до (предл.) - стакло (имн.)

Се доближив до стаклото. Светот надвор имаше жолто-модра боја, како мртовец легнат под црница, нешто дамнешно, мртво, а присутно. Не изгледа дека е стварно, а стварно е. Што е стварно?
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Со слушалките од вокменот во ушите, допрена до стаклото на прозорецот, тивко колку за себе ги потпевнуваше песните од изборот на музичките станици.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Мишко постоја уште малку долепен до стаклото и загледан во тој правец.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)