до (предл.) - предворие (имн.)

Старицата не стигна ни до предворјето на овој храм.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Остана надвор од кипежот под неговите величествени сводови.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Преку дворот на црквата, продолжуваме по патеката, некогаш улицата што по разурнатото дрвено мовче водеше до предворјето на паркот, па низ падината се стрчуваме во шумичката, меѓу пријатниот самрак од ниските гранки, мовлестите пенушки на соборените тополи и шумолењето на блиската река, место создадено за средношколците љубовници.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)