до (предл.) - подиум (имн.)

Покорно, дури со молба (во очите трепери солза) стапнува на столче, ниско само три педи, колку да се затегне јамката и колку да допрат одвај врвовите на прстите до подиумот...
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Келнерот стигна до подиумот врз кој беше музиката. Премислува. Никако да се реши да ја пренесе порачката за трубачот.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)