Јован го зеде кафето од дизгот и го изгледа Катето од глава до петици. Убавко му се виде.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Наметнат со долга гуна, што му се спушташе до петиците, стоеше пред него Гоце и го гледаше со својот огнен поглед.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Погледот му одеше по искинатите алишта на Митрета; го мереше од глава до петици.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Додека траеше гужвата, му одговараше да оди позади мене и да ми ја студира позадината од глава до петици.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
-Да, да! - потврдува Сухов. -Беше голем измамник Михаил Матвеевич, што се вели, од главата до петиците.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
На тоа вие веќе ништо нема да кажете, само ќе го погледнете Сухов со вџашеност во очите. 68 Margina #4-5 [1994] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Ги изгледа двајцата од главата до петиците. Рече: - Лајна низаедни.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
- Ајдее, веќе три пати ти кажав. Престани да бладаш и затвори ги очите. - на Младен ракијата веќе му беше стасала до петици па ’рчејќи го совлада сонот.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ружа овој пат нападна директно. - Како што реков, твојата ќерка е распуштеница со тапија и тоа од глава до петици.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Се стресе. Милост ја облеа од глава до петици.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Беше загледан во својата Срцка, облечена во виолетов фустан, кој од вратот до петиците го прекриваше нејзиното тело.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Меѓу критериумите за избор важна улога играше заобленоста и тврдоста на газот (стручњак со потесна специјалност ги удираше жените по газот и со внимание ја следеше реакцијата, оти требаше да се регистрира секој детал: тресењето на газот нагоре и надолу, на левата и на десната страна, интензитетот на тресењето на едната и на другата половина од газот, пропорцијата меѓу нив, степенот на нивната споеност и слично на тоа.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Комисијата за избор ја интересираше формата на градите, нивната тврдост или мекост, нивната подигнатост или спуштеност, потоа должината и формата на брадавиците; должината на нозете од горниот дел на бутот до колената, и од колената до петиците, раздалеченоста на нозете во горниот дел на меѓуножјето (посебно беше важно дали има таму триаголниче за ѕиркање од другата страна, за ѕиркање однапред или одназад, сеедно).
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Таксистот го одмери Александар од глава до петици, и како да беше почестен што седи до него на совозачкото седиште, а не назад што беше вообичаена пракса при користење на такси.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Светлокосиот зачудено го изгледа, одмерувајќи го од глава до петици со таков поглед како да сакаше да каже: откај накај си способен ти за таа работа!
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Сите се накусо потстрижени и, од глава до петици, во црно.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ти слегува дури до петиците, до врвот од ноктите.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
(Ја врзува со долго црно јаже, од глава до петици, како мумија.)
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
- Висока интелектуалка со задник до петици. - Висок функционер со воловски врат.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Да ја пронајдеш каде било и да и се предадеш од глава до петици.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Нозете ни беа тешки и одвај ги влечкавме, од глава до петици бевме полни со вошки.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Знаете, едно пони многу добро го знае својот јавач и не беше невообичаено што кафеавите понија на пасиштата и оние во шталите, му се потсмеваа на Семовото пони затоа што го јаваше свирач на гитара, а не некој весел, вистински каубој од глава до петици кој пцуе.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Па дури и еден ескалатор во трговските центри, можеше да биде извинет затоа што сопнал некој трубадур.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Ама ништо. Ти само се потиш, бразди пот ти слегуваат по снагата, од под гуша до петици.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)