до (предл.) - болен (имн.)

Таа жолтица можела да пушти корен во сите што се допреле до болниот.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Знаел дека го слушаат - сега е тој најмудриот, во него, заедно со желбата и самиот да е голем, расне самочувство што нема граница на траење: жолтицата пушта во луѓето жилички, им го копа дробот, пие крв, лока и сплинка и пуздра.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)