во (предл.) - сончево (прил.)

Тоа се случи од другата страна на Кајмакчалан. Во сончево утро.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)
Зошто не и тишина Зошто не и праг Што води во домот Слично на скали Што треба да нѐ одведат до прозорецот на душата Минуваме низ запален снег Во сончево јануарско утро Белината е кладенец Црешовите цветови Доаѓаат да се огледаат во него (Аџилак на нежноста.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)