Додека со шашливиот поглед си тука меѓу познајниците, а со третиот крајник пак тука, но меѓу мислите, друштвото се крева и се растура, сопственикот ја расчистува масата, бифето се затвора во одамна затемнетиот театар и ти остануваш сам.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Не беше лесно да се адаптира логиката на спомените во одамна збиднатите времиња, со прагматичните цели на Татко и на Мајка.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
И додека кандилото чадеше во одамна втемелената црква, некој си поигруваше со времето.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Толку е убаво, како во одамна прочитана песна. На океанскиот брег свечено се спушта проѕирна пурпурна завеса.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
ДЕЖА ВУ
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)