во (предл.) - нетолерантен (прил.)

Дел од културата на научната расправа е да ги допушта ставовите на другиот, но само како привремен компромис, чекор на патот до дефинитивното расчистување, кога вистината ќе расчисти со заблудата и конечно ќе ја определи, независната од секој субјективен поглед и вреднување, “објективна вистина”.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Така поседувањето на вистината за доброто брзо може да се преобрази во нетолерантно држење, затоа што кон нетолерантност се движи веќе самото поседување на вистината за она што се смета морално неутрално.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Таквата толерантност на другиот така дозволува поништување на субјективноста на двајцата дискутанти: едниот го прави само заменлив застапник на Вистината, а другиот го поништува како бранител.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)