во (предл.) - набрзо (прил.)

Иако одамна беа поминати трите, и деветте и четириесетте денови и годината и трите години, ние, како по нашиот домашен обичај, во набрзо соплетените сапетки, стававме варена пченица, лепчиња, по нешто од овошјето и одевме од куќа до куќа, од човек до човек и раздававме за душа и одново и одново се собиравме во тие туѓи и напуштени куќи во кои ги оплакувавме нашите, ги оплакувавме и мртвите и живите и себе си.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)