Со дланката удри неколку пати по него како да се поттупкува самиот себеси по плеќите и се завали во удобната навлака од столицата.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Црните чевли на доктор Станеф, што му стигаа до глуждовите, избегнуваа да стапнат на чкрапливите дрвени штици во неговата стара канцеларија, и тој сега со својата бела шилеста брада личеше на ”бегалец”, или како некоја намусена мачка, која со своето семејство се преселила во удобна стара фармерска куќа, во тесна мала колиба или во мало станче во предградието.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Потстанав. Го сонував одново истиот сон во кој дедо ми заминува во багажникот на модерен автомобил, налактен на шареникаво ќебе, во удобен дрвен ковчег од кој ми мафта како пред интересно и важно патување.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Мојот Семјон седи во удобен стол, а кога ќе наиде клиентот за да се качи по скалите, тој го запира.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
— Е, е! лели те најду и тебе, сега знам оти не су на лошо место попаднат — се успокои Толе наполно и продолжи да си живее со руса Миша во удобната квартирка близу до Јована и Неда.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)