во (предл.) - сушен (прид.)

А сè по текот на еден порој што надоаѓаше од планината со топењето на снеговите во бранови од матни води и пресушуваше до суводолица во сушните лета.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
И го наврев фустанот на мене. ,Во сушно време и градот аредисва", велеше дедо.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Додека растеше борот, дедо му се грижеше за него, а кога порасна Богдан, тој почна да го вади во сушно време и да окопува и чисти од треви и трње. Го одгледуваше со љубов.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)