И сред тој блесок приказен, далеку од бол народен, во страстен пир се спуштивте немирен дув да смирите.
„Песни“
од Коле Неделковски
(1941)
Вревата не стивнува. Звуците се леат, се сливаат во страсна, разбранета мелодија, која ја заплискува, полни и преполнува салата.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)