Во нив како во времето на ембаргото (кога со часови се чекаше за леб и млеко) колона луѓе со часови чекаат во смрдливата и зачадена кладилница да си го пополнат своето „свето ливче” и со само 50 денари да лапнат минимум 200 евра.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Помисли да купи уште едно пиво, кога старецот ненадејно стана и се одвлечка брзо во смрдливиот писоар при крајот од просторијата.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Нагонската гадливост од психотични контакти поскоро ме доближуваше до едноставноста на животните отколку до луѓето, па заклучив дека можам слободно да бидам крава, папагал или некое морско домашно милениче во смрдлив аквариум.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)