во (предл.) - разен (прид.)

2 Првото работно место, во далечната 1978 година, му е како самостоен стручен референт за процена на штета, поточно за надомест на електротехнички штети, во тогашниот ДОЗ.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Во моментот кога се прода- ваше, оваа компанија беше една од најдобро стоечките на пазарот – со финансиски резерви и депозити во разни банки и имот вреден неколку десетици милиони евра.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Поранешниот работник Миле Божиновски (сега 62-годишен), дипломиран електроинженер од Битола, денес е корисник на паричен надомест за невработени лица до пензионирање –  т.н. материјално обезбедување по основ на привремена невработеност.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Како што се делеше бедата во разни порции, главно исти за мнозинското население, така се делеше и стравот.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Па и сега, еве, овде во собава во Маказар, во С. исто така, како и на мноштвото патувања низ светот, во разни земји и градови, низ сите години, стоеја и стојат раскинати кутии од бишкоти, разни наполитанки, чоколадирани и нечоколадирани, за да се најде, конечно, онаа запаметена, некупена и неизедена бишкота.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
- Значи се договоривме: куче од мала раса, лесно за чување, одржување, кое нема да влегува во разни кучешки тепачки и нема да крева голема врева.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Старо одртано мажиште, не поради годините кои ги носеше на својот грб, туку поради годините поминати во разни сплеткарења, во непотребно расфрлање на сопствената енергија, во мачо пијанчења, во неизмерливо долги часови играње покер, на(д) жени од секаков калибар и ранг, на влечење по скиснатите, извалкани подови на околните барови.
„Вител во Витлеем“ од Марта Маркоска (2010)
Баравме камчиња во разни бои, со различни форми и големина.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
И додека го обликувавме песокот во разни форми и фигури, таа ни раскажуваше за неа кога била мала, за вујковците.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Денес во разни компјутерски мрежи се вклучени неколку милиони корисници, меѓу нив и многу „свесни” мејл-уметници, иако и оние другите, „несвесните”, ја играат таа чудна комуникациска игра во светот во кој уметноста добива некои сосема други форми.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Многу знаменитости, безброј раритети, историски споменици, градби во разни стилови и многу цркви.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
ЧАСОВИ и часови шетав по улиците на Париз во разни негови краишта, а тоа не е загубено време.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Разговарав со еден млад пациент, пак од нашата земја, кој со интервенцијата на Гио во разните канали на нервниот систем, односно во центрите за движење на малиот мозок, успеал, според сето она што денес може да го даде неврохирургијата во светот, да му ги смири движењата, неволните, рефлексивни движења на рацете и на главата и го оспособил да може самостојно да се служи со раката, да може да се вклучи во животот со значително помали недостатоци.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Во црквата Свети Вид, градена во разни стилови, се наоѓа саркофагот на Карло Велики, творецот на модерна Чешка, а во криптата се и гробовите на неговите четири жени. Сето тоа е внесено длабоко под земја, во темелите на црквата.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Преку цел ден, во разни делови на Изложбата, Американците маршираат со својата блех-музика, довлечена дури од САД.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
И баш тогаш во соседството Езра Паунд ќе проломоти нешто против Евреите и ќе им ја расипе таинствената размена на стихови и ноти КАФЕ ФЛОРИАН: БАЈРОН И КЕЛНЕРОТ СО КРАСАТИ УШИ знам, сум читал некаде, дека бајрон на времето измислувал разни легенди за мостот на воздишките и за други чуда во венеција диванејќи баш во кафето глориан, по него, еве, со години се влечкаат талкачи од цел свет мислејќи дека легендите, ако се од бајрон, не умираат, мислејќи, исто така, дека е крајно време на терасата на кафето флориан да се одржи оснивачки конгрес на талкачката интернационала - талкачи од сите земји распрснете се низ светот да ечи на конгресот на талкачите да ечи да ечи додека гулабите масовно не запавтаат со крилјата во знак на протест што талкачите не оставаат ништо за колвање а и додека на самите талкачи не им се спуштат венецијанерите пред очи кога келнерите ќе ги донесат сметките. знам, сум читал и други нешта за кафето флориан, разни бајки и разни истории има за него и за ланскиот снег во венеција, во разни извори на завидливост, тегобност и несигурност се брчкаат талкачите пред кафето флориан, мене ми е редот за редовната доза сладолед, а време е да се испопраќаат и смс пораките, па прецизно да се види на мапата во мобилниот телефон уште колку останало да се талка - наеднаш, не баш неочекувано си се насмеав во себе, онака за свој грош, фаќајќи се во мисла дека ќе му ги истегнам красатите уши на келнерот во флориан кога ќе ја донесе сметката и кога ќе почне да ми бандори за лековитите својства на киселините од изметот на гулабите, отшто во измет од гулаби се сплеснувале сите теории и благородни идеи на талкачите од бајрон наваму
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Тогш неизоставно во душите ќе им заклокотат далгите на Нева.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Сиве рипна од масата и се загна кон Тодора, уверен дека е некоја шега, какви во разни случаи правеа мариовците еден на друг.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Се плеткав, очигледно, во разни ситуации - положбата на Евреите - што не ме допираа, немав што да барам таму.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Да замислиме дека постои таква конфигурација на јазли обединети со врски (кои можат да бидат во разни бои, со цел да се претстават разните типови на „поимна блискост“) кои прецизно го определуваат начинот на активирање на симболите од страна на други симболи.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Притоа тој посебно се осврнал на опасноста која им се заканувала на народите на Југославија олицетворена во „шовинистичко- сепаратистичките тенденции што се покажувале во разните делови на нашата земја“, а со една единствена цел да се ослаби „една моќна, една голема Југославија која била важен фактор на Балканот, во Средна Европа, која би била заштитник на славјанството на Балканот која би била моќна пречка на секој империјалистички чекор на Балканот“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Својата активност каирскиот огранок на СОЕ ја започнал со подготовките и испраќањето на свои емисари во разни делови на Балканот со цел да се поврзат со одредени групи и елементи кои биле ангажирани во борбата против окупаторот и квислинзите.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Во досегашната историска литература: монографии, зборници на документи, архивски публикации, мемоарска литература и во разни прилози во весници и списанија, објавени во Македонија можат да се најдат скудни податоци за ова прашање и тоа пред сѐ врз база на постојната литература и скудната архивска документација.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Својата активност карискиот огранок на СОЕ ја започнал со подготовките и испраќањето на свои емисари во разни делови на Балканот со цел да се поврзат со одредени групи и елементи кои биле ангажирани во борбата против окупаторот и квислинзите.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Јас ништо не можам да одречам од својот живот, од сите мои судења и одбрани, во разни времиња и со различна власт.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Тој знаеше дека некои од сиџилите завршиле во разни вакафи, во џамии, и дека, по падот на Империјата, тие и понатаму ќе служат, и без нивните протагонисти, одамна исчезнати...
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Ако им влезете во трагата на тие записи, верувајте дека многу судбини ќе се разјаснат, ќе се откријат семејни тајни, браќа, во разни вери, ќе се смиратмногу страсти.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
При оваа раздалечина постојат бројни можности за нестабилност и хаос, коишто во разни форми се појавуваат во сите големи машини.
„МАРГИНА бр. 26-28“ (1996)
Тоа што можеме да го сториме тука, колку што просторот и времето ни дозволуваат, е да погледнеме наназад барајќи ги зачетоците на одредени базични линии на пристап кон оваа проблематика во разни периоди од историјата на европската и американската култура и да ги разгледаме промените кои земале место во улогата и функцијата на преведувањето.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Во активностите кои се вклучени во ова поле спаѓаат и сите истражувања на теориите за преведувањето во разни периоди од историјата, критичката реакција, практичниот процес на извршување и публицирање на преводите, улогата и функцијата на преведувањето во одреден период, методолошкиот развој на преведувањето и далеку најопштиот тип на изучување кој врши анализа на делата од индивидуалните преведувачи.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Сепак, постојат одредени концепти кои преовладуваат во разни временски периоди и кои можат да бидат документирани.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Овој расказ на Христов спаѓа во триесет и четирите најдобри раскази што биле избрани за Антологијата од вкупно сто и педесетте раскази колку што биле објавени во разни списанија во годините 1933 и 1934 година.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Над празникот сенка надвива...шара во разни бои, Празнина и Рамнина.
„Портокалова“ од Оливера Доцевска (2013)
Патем ги гледав луѓето; ниеден од нив немаше лице; ги гледав и рекламите во разни бои; сите тие бои беа безбојни, без име; ниедна црвена боја не беше црвена, туку во себе само содржеше нешто апстрактно црвено; но ниедна не беше вистински црвена.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
А човекот оној беше трговец со две нешта, оти само две нешта видов на тезгата негова на пазарот: пајаци во разни големини и од сорти разни: страшни и отровни, нестрашни а отровни, страшни а неотровни, нестрашни и неотровни; и, клучеви многубројни, златни, за непознати клучалници.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Во последно време, речиси како некаква нова идеолошка матрица, во ова безглаво тетеравење кон (национален) идентитетет, главно допирајќи од центрите „што произведуваат свест“ (читај МТВ, „Нова Македонија“, некои издавачки куќи), се слуша отприлика следнава конструкција (која неинвентивно, во разни варијанти, неуморно се повторува каде ќе се стигне): „Македонија можеби е мала, кревка, дипломатски и политички недоволно „шлифувана“, но затоа пак македонската култура е сосем рамноправна во светот, гордост на мак. народ.“
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Во Страст за заштита: геј-мажите како чувари на културата, Фелоус ја испитува особената игра на улоги што геј-мажите ја играле во заштитата на историското наследство, во реставрацијата на архитектурата и во разни антикварски потраги.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Гледани заедно, во комбинација или во разни комбинации, конкретните жанрови на говор и на интеракција помагаат секоја заедница, секоја подгрупа во неа и секоја култура да се обдари со сопствена особеност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Дистанцијaта на настраните за општествениот свет (онака како што е дефиниран и натурализиран од хетеронормите) и акутно свесната свест што ја имаат за разните облици во кои животот им се пројавува на разни луѓе, неизбежно исходуваат со несведлив критички став. ‌Настраната преработка на личното и на општественото искуство излегува, со други зборови, дека е продуктивна.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Операта, поп-музиката, модата и стилот, архитектурата и дизајнот, печатењето, сликарството и ликовните уметности; заводливото за гејовите од британската култура, од француската култура, од арапската култура, од јапонската култура; дивите и нивните определителни одлики во разни национални контексти (Мексико, Аргентина, Франција, Турција, Израел, Египет, Либан, Јапонија); трачарењето, мрчењето и кампчењето; урбаноста, отменоста и духовитоста, дури и имањето домашни миленици, особено наклонетоста кон одредени кучешки и мачји раси: сето тоа треба да се опфати во кој било сеопфатен опис на тоа како да се биде геј.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Но тоа е активност на која геј-мажите ѝ се посклони поради особеноста на нивната општествена положба.471 ‌А тоа можеби е причината поради која има толку многу геј-мажи во уметностите и во разни културни професии.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
И така, се трудевме да си ја нагласиме заедничката припадност во разни општествени и етнички идентитетски категории и гледавме да ги потстивнеме оние субјективни димензии на хомосексуалноста, како и оние особени одлики на машката геј-култура – збор да нема за емотивните и за еротските особености на настраното постоење – кои во умовите на многумина беа најодговорни за ширењето на ХИВ-от. ‌Ако геј-мажите не се чувствуваа страшно стегнати од тоа ставање во загради на емоцијата, на сензибилитетот, на афектот и на почувствуваната различност на нивните проживеани искуства, ако претежно политичките претставувања на гејството како колективен општествен идентитет во тој период не им изгледаа особено угнетувачки, тоа беше поради еден втор, посуптилен фактор.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Секој пристоен приказ на машката геј-култура би требало да разгледа и да испита голем број нејзини особени практики, жанрови, општествени и естетски облици.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Тој вид практично општествено промислување и вторично обработување што настраните го прават инстинктивно, нужно, е секако корисно за секого и му е својствено на секој уметник, на секој стилист, на секој готвач, на секој богослов, без разлика дали е геј или стрејт.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Геј-критичарите можат да пекаат по наводниот хетеросексизам на класичниот мјузикл, но овие претстави нудеа раскошен свет во кој желбата можеше да тргне во разни насоки и тие можеа истовремено да се читаат на навидум спротивни начини. (10, 47, 246, 282) Бродвејскиот мјузикл е „најнелогичната од сите уметнички форми“, според Клам (xii) – токму како што операта е најелектризирачката.127 Музичкиот театар е „најнастраната од сите уметнички форми, онаа во која родот е најјасно изведба што може да се експлодира или радикално да се измени, тој е формата во која на сѐ може да се гледа како на дрег.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Работата е во тоа што хомосексуалноста, покрај тоа што претставува напуштање на природата, односно отпор кон она што важи за природно, покажува и доследна склоност кон културата.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Има многу варијации на начините на кои се конструира машката геј- култура, во поединечните геј- заедници што припаѓаат на различни национални или етнички култури во разните делови од светот.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Камо да можев да го проширам уште повеќе, да опфатам што е можно повеќе аспекти на машката геј-култура и да напишам уште поглавја за нив.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Таа, всушност, е суштинска за уметностите – за книжевноста, за креативната и критичка мисла, за културното создавање воопшто.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
А и сексот; што правиме со сексот?
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Распослан врз земјата, исткаен во разни шари и многу мазен.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
- Беспрекорноста на природата, сета нејзина дарба да создава во разни форми и бои, ни го покажува тоа.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Одајата во која нѐ внесе домаќинката – широка, подот послан со шарени черги и на ѕидовите, во разни големини, обесени фотографии.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Не сакам да имам разбирање за тие кои таа наша младешка самопаленица си ја присвојуваат, па дури и сега тоа го прават и мислат дека тоа е исклучиво нивна заслуга, па дури и денес во разни прилики и поводи за огромен успех го сметаат чинот, дека по нивна заслугата се крена целиот народ на нога.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Една жена вика: „Мене ме нема! Мене ме нема! Мене ме нема!“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тие исти зборови, на различни простори и во разни времиња ги повторуваат неброено многу луѓе.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Тоа нашло одраз и во фонетиката и во морфологијата на јазикот во сп. „Вардар”, па затоа е дополнета и азбуката со уште една буква /a /, што ја употребува на местото на старата тврда носовка /?/, со факултативен изговор, според рефлексот во разните наши народни говори.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Секој знае и се интересира за српството разместено во разни земји.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Од Стамбул телеграфираат во разни европски новини (Standard) оти англиската и француската средоземна флота добиле повела да се наоѓаат блиску до македонските води.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тие колца во разни времиња беа со разни имиња бојадисани, додека во 4-та четвртина на XIX век боите не фатија да се ставаат една врз друга и не се парализираа една со друга.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
После Македонија потпадна под Византија и во текот на неколку века во разни нејзини делови се дигаа востанија против покорителката.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
2. Поимот „еволуција” во речникот на Мисирков и на неговите истомисленици означува програма на „новото движење” што бара првин национално обединување и изградување на македонската национална свест на народот поделен од пропагандите, оневозможување на туѓинското мешање во Македонија, развивање на самостојната македонска култура, јазик и црква во рамките на Турција и под контрола на големите сили, па дури потоа полно политичко ослободување од Турција и создавање независна македонска држава што може да се вклучи и во разни видови федерации или конфедерации на Балканот или меѓу јужните Словени.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Македонскиот народ не толку има нужда, барем сега-засега, за официјален јазик на мнозинството, за генерал-губернатор од народноста со мнозинство и за слободен печат, колку: за отстранување или парализирање на дејноста на националните и религиозните пропаганди; за отстранувањето на непријателството меѓу приврзаниците на разните национални и религиозни пропаганди; за отстранување на таа недоверба и обособеност што е сега меѓу македонската интелигенција воспитана во разни балкански државици и им служи на религиозно-националните пропаганди во Македонија; за официјално признавање на македонската народност и за внесување на името “Македонец” во нуфузите и во другите официјални документи на лицата од словенско потекло во Македонија; има нужда за земјиштен дел, како што на селаните им беше доделена земја при укинувањето на крепосништвото во Русија, Галиција и во др. земји.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Мисли ли комитетот оти ако тој сака да го игнорира прашањето за јазикот во разни делови на фантазираната, барем сега за сега, автономна Македонија, го игнорираат истото прашање и заинтересираните балкански народности, особено Србите?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ние сакавме да покажеме оти и покрај нашето образование и воспитание во разни држави или пропаганди, ние претпочитаме сите да направиме отстапки од своја страна за општомакедонските интереси, за да не бидеме орудие во рацете на пропагандите и на нивните цели: за да не се стремиме кон соединување ни со Бугарија, ни со Србија ни со Грција.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
„Најболја фаца“ беше Стева-ба, Босанец од Книн, и жена му Милкица „Папучара“ држеа, а Стева, онака згоден како Рок Хадсон (тогаш глумецот сѐ уште важеше за мажиште) растураше со еспадрилите во разни бои, што поради нив, а што поради него самиот.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Свеќи ќе купам во разни бои, за по дома да ги понесат, пред спиење да ги палат и да си ги чуваат, па да ми ги вратат изгорени и да ми се пофалат што сѐ убаво им се случило, а, ако колата низ брдо тргнала, секогаш можам да им речам дека, ете, сега месецот и ѕвездите ќе делуваат врз нив и дека моите предвидувања ќе почнат како лавина да се случуваат. Ама, од утре!
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Извесно време стоеше над неа, па тогаш ја крена одново раката и со еден силен потег ја избриша и неа.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Марија погледна преку рамото и виде дека автобусот е полн со жени на различна возраст и во разни положби, кои спиеја завиткани со исти прекривки како и таа.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Нејзината сосетка на седиштето беше таинствена. „- Каде сме?“ - праша Марија. „-Стигнавме“ - ѝ одговори жената.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Во мислите му се отвораше светот, полн со секакви потреби, нужди и страв во разни облици.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Ги редеше во разни комбинации, ги прередуваше, чекајќи да се создаде слика. Знаев што бараше.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Познати се сите причини кои Duchamp ги наведуваше во разни прилики како оправдување на фактот дека Невестата „дефинитивно не е довршена”, како и пледоајето pro domo, какви често држеше, за нужноста да се биде мрзелив и безгрижен.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Ателјето му беше украсено со разни слики и во разни големини од деца и возрасни од селото и од околните села што доаѓаа кај него да се сликаат.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Камилски брзо се оттргна од мислата за тврдината и поранешните дискусии со Татко за неа и се врати кон преостанатите зборови како: диван, диванхане, претсобје, ходник, но и голема приемна просторија со убав изглед, обично на горниот кат од куќата (од персиски divanhane), пармак, пармаци, дрвена ограда, на чардакот или на басамаците, направена од тенки летви (од турски parmak, paramaklik); басамак, басамаци (од турски basamak); мердивен, подвижна скала (од персиски merdiven); сандак, порано овој збор бил употребуван за означување вид сандак во кој се чувале алишта и особено невестинското руво, обично се изработувале и украсувале во разни шари, а денес со овој збор се означуваат сандаци направени за разна намена, особено како војнички сандак (турски sandik) и перваз (персиски pervaz), означуваат дрвена конструкција на прозорците и вратите; dolap (од персиски dolap); серген (од турски sergen); мусандра (од турски musandira).
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Луѓето отсекогаш ја чувствувале тежината на зборовите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Триве последни заемки најчесто се употребувале за означување вид денешни плакари, вѕидани долапи, рафтови слично, а дел од нив се и во денешна употреба.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И во старите, османски заемки, како и во сите други во разни јазици, не се крие мистеријата на надежта?
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Зборот чинија го водеше кон сознанието дека Османлиите ги користеле керамичките плочки за декорирање не само на сакралните објекти (џамиите, турбињата) туку и световните градби (во многу одаи на царските хареми, во разни фајансови павилјони.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Поради преубавите керамички плочки своето име ќе го добие и цариградската Сина џамија (наспроти Аја Софија).
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој начин на пишување откриен е и во многу други делови на светот, и во разни јазици: етрурскиот, хетитскиот, во раниот рунски алфабет во северна Европа, но такви натписи има и во многу поодалечени земји, во Индија и Централна Америка, на пример.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Изгледа веројатно дека системите на писмо се развиле независно едни од други во различни временски периоди и во разни делови на светот - во Месопотамија, Кина, Средна Америка и на други места.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Како и да е, на крај, ќе те замолам - земајќи го предвид твоето веќе прилично респектибилно искуство во разни „модуси на преживување”, а освен тоа и доследноста и „искреноста” (што и да значи тоа!) на твоето творештво - да промрмориш пар зборови за помладите читатели на Маргина на коишто толку очајно во ова распад-време им требаат поавтентични културни херои и што помалку демагошки стратешки визии. Дрн-дрн...
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Човечки фигури, геометриски знаци и други форми пронајдени се, врежани или насликани, над и под земјата на карпи („петроглифи“), градби, гробници, грнчарија и други објекти во разни делови од светот. Нивното значење главно е непознато. 190 okno.mk
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
„Постмодерната настојува да ги надвладее барањата на елитистичкото... и тоа со ширење на јазикот на архитектурата во разни насоки - кон она вроденото, кон традицијата и кон комерцијалниот жаргон на улицата.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Прстења имаше четири, со камења во разни бои и се мрдаа на коскестите прсти како алки на стап.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Вратите на собата беа во чудесна резба, како и долапите и мусандрите, а дрвените тавани со форми на баклави, позлатени и обоени во разни бои.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Секогаш се бараме во некакви небиднини, несоници, во разни прегрешенија мудроста нѐ збудалува, милоста е дар кој најретко го даруваме, богатството на ближниот е наша потреба, и туѓото лицемерие е секогаш поголемо од нашето, а ние невини, насмеани пред сѐ ново и неразбирливо, измешано со надежта на новите намери, го мериме преостанатото време за воскресение.
„Записки“ од Милчо Мисоски (2013)
Полето имаше изразито зелена боја што се преливаше во разни нијанси што идеа од насадите на нивјето: пченица, 'рж, пченка, детелина, трева.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Му виде на гушата обесена амајлија на златно синџирче со дијамантно камче што блескаше на сонцето преливајќи се во разни бои.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
А што сѐ превиде тоа ковчеџе откако пред многу години го купи и му стана составен дел од неговиот живот; се фрлаше во разни превозни средства завиткано во вреќа за да не се гледа, да се заштити или да се носи полесно кога одеше пеш или кога му го даваше некому да го носи; не ретко му служеше да ги потпира на него плеќите или главата на разните железнички или автобуски станици чекајќи воз или автобус за некаде; да седи на него како на столче на палубите од бродовите во долгите деноноќни пловења; да го товари на коњи, магариња и камили по патиштата каде што само тие можеа да одат, да се изложува на ризик, да си го става на коцка животот поради неговата привлечност и будење љубопитност кај разните луѓе што го придружуваа или со кои доаѓаше во допир; да го продава кога ќе немаше пари и пак да не го продаде за да не се одвои од него; да му ги менува или крши катинарчињата кога ќе ги изгубеше клучињата, да го чисти и дотерува кога ќе се наводенеше од дожд и снег, да му го повраќа сјајот, убавината; да им го остава понекогаш на газдите како залог додека дојде до пари за да им ја плати станарината; тој му беше единствен сведок, придружник и другар во патувањата носејќи налепници од разни места и хотели.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
(Форкел овде додава: „Пијаната на Зилберман од Фрајбург толку му се допаднале на кралот што овој решил да ги купи сите. Сѐ на сѐ купил петнаесет. Сум чул дека и ден-денес, неупотребливи, киснат во разни делови на кралската палата.”) 16 Margina #17-18 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Навапца петшест оки предено во разни бои и го обеси во дворот да се суши.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Кокошка на бел ориз, врста пилав со месо мелнички — од село Мелница месарник — кутел во кој се топли вода за месење леб месарски (ковчег) — наќви метанија — поклон длабок — доземја меќан — сосов, зграда, сувата за секакво животно, па и за човек меџудија — сребрена турска пара, 4 динари (во тоа време) мило — расположен со милост миневи празници — денот на свети Мина минтан — долно алиште полно со памук миросан — намачкан со свето миросветено масло миросува — благословува, благодари, дури коските ќе му ги мачка со светено масло мисур — ваганка мифетиш — инспектор во разни гранки на државната управа.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
10. И малите деца знаат дека се сонува и на исток и на запад И дека тие соништа напати галежно се допираат И си шепотат нешто што нема никаква врска со јавето Оти во јавето нема источно-западни галежни допири Има купишта лажни насмевки на недоветни главатари Заскитани и којзнае како стасани на врвоите на власта Лебдечки главатари со прилично празни глави Кои служат како очевидна потврда Дека некој може да стаса на врвот без да се искачува Главатари тапкароши на евтини прирачници по светска демократија Главатари кои се најочигледен историски доказ Дека она што поминало не се враќа Зашто ако беше поинаку сетики ќе се најдеше некој Кој барем од далеку ќе заличеше на Рузвелт Черчил или Сталин А зошто не на Тито или Де Гол Море викајте вие што сакате Ама ќе да беше во право оној Маркс од пабот Спанниардс Инн во Лондон Кога еднаш рече дека историјата се повторувала како фарса И викајте вие што сакате Ама од секој руски и американски вселенски брод Со голо око може да се види дека источните сонови Некако поинаку лебдат од западните За кои на исток велат дека емпириски утврдиле Дека воопшто немаат никаква сонувачка специфична тежина Толку што биле сурови реалисти западните сонувачи Источните сонувачи многу сакаат да си ги фарбаат соновите во разни бои И секој знае дека на најстраствените сонови им личи црвената боја
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Инаку е филмски композитор, вечен левичар, активен учесник во разни љубовни незгоди, прекрасен човек и добар пријател.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Ни крив, ни должен, како и многу други врвни албански интелектуалци, школувани во разни европски центри, ќе се најдат на нишан на албанскиот репресивен сталинистички апарат.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
На коњот со кој доаѓаше, го носеше потребниот прибор што му требаше за пишување: хартија, индига, прописи, мастило, перодршки, моливи во разни бои за поцртување на поважните работи; им пишуваше на селаните жалби, тужби, молби за судовите, началството и секакви поднесоци до органите на власта.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
На сличен начин, се селат во разни страни од светот, и посебно народите на Балканскиот полуостров.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Беа вешто препарирани во разни фази на животот.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
„Акварели за водата”, е наречена, 58 okno.mk иако во серијата има и неколку цртежи со перо: дваесетина студии на тој сеприсутен елемент во разни форми и расположенија, од траги дожд вжарени од сонце на прозорите на руралното атеље на Џоен до водениот виор кој беснееше на атлантскиот хоризонт блиску до нивната изнајмена викендичка.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Демократија без граници По мое мислење, таа спротивност може да се разреши или со пораз на демократијата поради победата на пазарната економија, или со спротивниот развиток, или така што ќе измислиме „демократија без граници“, демократија во која граници­те веќе не се единствениот критериум за тоа чии сме граѓани според тоа во кој регион живееме; друга можност е човекот своите права на граѓанин (и државјанин е да може да ги користи во разни региони; трето, да има право да припаѓа на поголем број региони.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Од деветте фотографии што ги направив во разни простории во музејот направив дијапозитиви за да може да ги осветлиме одзади.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
На челниот дел од куќата, под стреата: срце, прстен, токосани раце, ангелче, венче, и во нив: почетните букви од името и презимето на домаќинот и годината на градењето; балкони: украсени со елементи од железо или ламарина во форма на триаголник, четириаголник, ромб, ромбоид, круг, трапез или со гипсени елементи во вид на амфори, во вид на подлактени раце или сосем едноставни со парапети кои завршуваат со коритца за цвеќиња; чардаци: долги колку што е долга и куќата, со пармаци, со плотици од костен, од даб, од јасика; на чардаците испуштени башлаци над кои висат мали куличиња низ кои може незабележено да се ѕирне во дворот, на патот, или во време на војни и арамилак, да се протне цевка од пушка и да се направи пусија; покриви: со рамни или со стрмни стреи, со испуштени чакми и кучиња, со поткренати маи како крилја од птица, со издолжени предни страни како козирка од капи, или прекинати со предниот ѕид што се крева нагоре за да го затскрие покривот; вратите: со една, со две поли, обични или со нутифедер, со украсни бордури на секоја пола, со надвратни прозорчиња застаклени или опшиени со мрежа за заштита од секакво гадурии; на вратите жапка или шуличе што се отвора со стап кој постојано е врзан на вратата, ѕвонец што ќе чукне потивко или посилно, резе со катинар или брава донесена којзнае од каде; прозорците: широки, европски, или пак тесни со по неколку крила доближени едно до друго за што подобро да ги осветлат просториите; оние што се на долниот кат и низ кои може да се ѕирне, заштитени се со железни прачки извиткани во разни форми; кај што нема железни пречки - дрвени капаци испукани од сонце и дожд, но кои ноќно време убаво ја затвораат куќата како дланки склопени на очи или како мравкини дупки.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Покрај тоа, слоганот „More raisins!“ влезе „меѓу народот“ и почна да се користи во разни прилики.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Спотот беше направен толку сугестивно што поголемиот дел од гледачите мошне се заинтересирале дали нарачката ќе се направи или не.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Станува збор за правење на посебна, инаква слика за производот во однос на неговата конкуренција.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
“Conversations with Braco Dimitrijević’s ‘The Casual Passer-By I Met...’.” Slought Foundation Online Content. (accessed 15 November 2007) Žižek, Slavoj. The Sublime Object of Ideology. London: Verso, 1989. 128 БЛАГОДАРНОСТ НА ВЕСНА
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Им благодарам на д-р Волфганг Суцл од катедрата за Мировни студии при Универзитетот Инсбрук во Австрија и Арон Леви, куратор на павилјонот на САД на Венециското биенале на архитектура 2008 и професор на Факултетот за уметност при Универзитетот Пенсилванија во САД, за нивната концептуалната поддршка при работата на текстовите во оваа книга, од рафинирањето на првичните идеи до нивните информативни коментари во разните фази на работа врз текстот.
„Простори на моќта“ од Зоран Попоски (2009)
Ама, кога погледот му затарашка понатаму од куклата, кога на некаков плафон над нивните глави здогледа дијамантски лустер, што расфрла млазови светлина во разни нијанси усукани едно во друго, а под лустерот елка накитена со, исто така, живи ѕвездички од бесценети камења, тој полека, полека се подигна.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
„Ене, под тополите има паднати лисје - во разни жолтеникави нијанси. Сакаш да ти соберам?“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Бабо, и во одделението сите сме сложни, си помагаме во учењето и работиме во разни секции.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Цвеќето се подарува во разни убави пригоди и така споменот останува долго - дури и да е суво..“
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Пролетниот Еко - ден во Охрид активира над 10 000 ученици од основните и средните училишта, студенти од Факултетот за туризам и угостителство, припадници на АРМ, па и вработени во разни стопански претпријатија.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
А академикот Антоан Жералд, познат лингвист и книжевен критичар, за романот Атеистички музеј, меѓу другото, ќе забележи: Авторот н води во разни предели на Албанија, запира во своето родно место, кое го напуштил пред 36 години, останато под сталинизмот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Од тие причини сметале дека "преориентација во смисла да се формира Англо-грчко-турска асоцијација" ќе ги вовлече Британците во разни тешкотии.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Притоа се истакнало: "...по сè изгледа, тоа претставува единствениот можен и конструктивен метод со кој можеме да се надеваме да му се спротивставиме на ширењето на руското влијание на Балканот, ако навистина сметаме дека е неопходно потребно од наша страна да се преземат специјални мерки за да се направи тоа".
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Пред тоа го гледав во разни прилики, но секогаш во својство на антрополог-истражувач.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Дон Хуан употребуваше, одвоено и во разни прилики, три халуциногени билки: пејотл (Lophophora williamsii), датула (Datura inoxia, синоним D. meteloides), и една печурка (веројатно Psilocybe mexicana).
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
О.О. уште нагласува дека од театарските претстави што ќе ги гледаме во разни градови во земјата нема да ни биде лесно да ја избереме најдобрата, зашто се сите подеднакво добри.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
И на годините со децата, се сеќавам како нивните гласови звучеа во ноќта, се сеќавам на мирисот на нивната кожа лете, на многуте игри што маж ми ги смислуваше за нив, на распоредот на влакна на неговите гради, на неговиот стомак и нозе.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Патување во Израел и пак во САД.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Се сеќавам на шарите на тепихот во неколку прекрасни куќи коишто со години ги посетувавме.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Се снима филм според едно негово сценарио. 1969.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Сигурна сум дека сеќавањето на овие нешта е подобро од било што коешто денес би можела да го доживеам. превод: Г.Н. Ом
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
1967. Се жени со пријателката од младост, Елза Астете Миљан, со којашто заминува во САД и на Харвард држи специјален курс за поезија, како и литературни вечери во разни градови.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
1968. Се враќа во Буенос Аирес. Излегува Книгата на измислени суштества.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Се сеќавам на бројот и квалитетот на комплиментите што ми беа упатени во разни прилики.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
ЧЕКОР ПО ЧЕКОР ЧЕСТОПАТИ, во разни прилики, на различни места можеме да чуеме како луѓето велат: СЕКОЈ ПОЧЕТОК Е ТЕЖОК.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Има развиена фантазија, како што вели мајка ми, и од шишарките може дури да си направи кукли што ќе ги облекува во разни облеки.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Куќичките од двете негови страни малечки и искривени во разни бои, со прозорчиња со дрвени капаци, зелено и жолто обоени, и со вратнички низ кои одвај може да влезе возрасен човек.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Еве во рамките на ширењето на невистини како биле објаснети настаните од 6 мај во официјалниот весник “Монастир“ од 30 април (13 мај): „Во минатата среда некои бунтовници, со намера да предизвикаат буна, почнаа во разни делови од градот да пукаат на војската и на турското население.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Во прво време кожите се купувале во разни делови на Македонија, а потоа кози започнале да се одгледуваат во Велешко2а.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Беа тоа фигури на птици, животни, пејзажи, пеперутки, цвекиња и плодови какви што јас дотогаш немав видено, во разни бои и во најразновидни облици.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Ми се чинеше дека ги гледам како се разотидуваат во разни правци и сфатив дека сум немоќна да ги вратам и да ги насочам кон Игбал.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Како ли се концентрирам, си мислев и му завидував што во Индија имаат специјални учители за концентрација на мисли.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Крај ѕидовите беа наредени некакви дрвени машини пред кои на подот седеа деца, а на сите страни имаше големи клопчиња од тенок, светликав свилен конец во разни бои.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)