Демек, кој мижел упорно немало да му се затворат зениците и шансата во очната мрежичка да ја зграпчи светлата иднина.
„Кревалка“
од Ристо Лазаров
(2011)
Од другата страна Ангелот Ја услишува вашата помисла За спасение За благо дарение на мајсторот На чудотворните длабочини Во кои се разнесува мојата молитва: Врати ме Боже Во деветтиот круг на стеблото Врати ме Боже Во благотворниот отров на змијата Врати ме Боже Во очниот пламен на орелот Врати ме Боже Во топлите одаи на каменот Врати ме Боже Во меките дланки на каменорезецот Врати ми го Боже Сонот за Мајка Врати ме Боже Во статуата за да бидам душа За да дишам во оваа самица.
„Век за самување“
од Веле Смилевски
(2012)
Под тенките црти, накосо поставени веѓи, во очните отворени беа сместени малку подиспакнати црни очи како цреши, скоро секогаш ококорени, како да беа на штрек за набљудување на сѐ наоколу, ништо да не се пропуштело!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Кога ги мрдна очните капаци почувствува како да беа вденати во жица со набој, а очните јаболка му беа тешки и тврди како џамлии во очните дупки.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Дотогаш патилата им ги мелел остробрад Анадолец, половина за нив, половина за прочуениот јавач и веселник Али-бег, од обете половини по неколку фесови брашно за себе.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Бил загатлив дивјак со куси нозе, црнките во очните глобови му биле иглести, на преширокиот врат му се протегале остри брчки.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Идејата на индивидуалност што во шеесеттите ги зарази Американците дефинитивно се прошири низ светот.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Одеднаш, младите ширум светот носат џинс и ја слушаат Џон Леноновата „Дајте му шанса на мирот“.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Задоволување на потреби. Хемикалии и екрани шприцаат електронски информации во очните школки и ушните тапани, активирајќи ги мозоците.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)