ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Тој не сакаше својот пријател да го упатува во најновите настани во врска со сиџилите, да му зборува за нивното објавување, а и за своето оддалечување од нив.

Доколку, сепак, можеше нешто да се прочита во најновиот распоред на Татковите книги, создаван во непроспаната ноќ, тоа беа сигурно клучнитезборови од неговиот тестамент - да продолжи потрагата по неговите сиџили, од местото каде што запре тој и од каде повеќе никогаш не ќе може да продолжи.

Дури може да се рече дека во најновата историја на Македонија Србија изигра поголема улога од Бугарија.

138. И во овој поглед Мисирков точно го антиципирал идниот развиток, зашто Бугарите навистина дури во најново време (1978) настапија токму така во однос на изградбата на македонскиот литературен јазик.

Од сето горе речено се гледа оти бугарските арнотии за нас Македонците ни најмалку не се разликуваат од српските, но затоа пак нѐ чинат стопати повеќе: 1/ за бугарското име што ни го подари Егзархијата82ние ги зедовме на себе сите добрини што се врзани со него и со кои се украси тоа име во најновата историја на Балканскиот Полуостров. 2/ за бугарските училишта и бугарското „покровителство” на нашите интереси ние немаме никакво сочувство од страна на Русите, не затоа што тие ги мразат Бугарите, а по тие причини што тие толку многу направиле за Бугарите, колку за никој од словенските и православни народи: излегува оти тие и за нас Македонците направиле многу и немало зошто уште нешто да очекуваме од нив.

Тоа име сега вештачки се поддржува во Македонија, како што и се насадува таму во најново време името Србин.

Благодарејќи ним, во најново време се откажавме да си избереме едно од нашите наречја за наш општ литературен јазик, а наместо тоа зедовме да се учиме и да пишуваме на туѓите соседни јазици, најповеќе на бугарскиот.

Што гледаме ние во најновата бугарска историја? Бугарија добива политичка слобода, најважното нешто во народниот живот, уште тогаш кога кај нив немаше народни идеали, кога и самите не знаеја што сакаат.

Сите се смеат, прегласно, но поетот дофаќа како двете девојки во соседната соба живо разговараат околу дводелните пепито костуми во најновиот број на „Бурда“.

Ама, важно е некој да те усмери.

Да бидеш под нечие влијание за да можеш да го пораснеш. мЗачудува, Дејан, што ти со твоите, на прв поглед, анахрони драми а ла Горан Стефановски, неверојатно прецизно се вклопуваш во најновите трендови - посебно во филмот - на екстремно насилство (Стоун, Тарантино, Ферара...) и на тотално пародирање на тие снажни емоции што порано ги нарекувавме патетика а сега, по завртениот постмодернистички круг, пак ни се враќаат, изротирани, да, но јас сепак се чувствувам малку чудно, турци, комити, некоја пикантна фолк атмосфера, па дури и во новава драма, ракија, банални улични мудрости, немотивирано насилство...

Притоа внимателно ни го свртува погледот кон необичната литерарна жилавост на застарената реалистичка постапка која го пронашла своето секундарно прибежиште во заостанатите културни зони и национално- литературни провинции.

Уште повеќе, маскиран во комерцијална и тривијална литература, овој писателски анахронизам, во најново време, нападно се рекламира на европската литерарна сцена.

Да ми навлезеше Х.Х. во најновиот тек на мислата, по новите инструкции на Централата, сигурно ќе ги зајакнеа дозите на принудна жед, ќе ме задржеа принудно во големиот лавиринт на жртвувањето, на крајот со „измиен мозок“.

„Природното“ тело, она со коешто сме дошле на свет, е производ на техники што се покажале како преживувачки успешни и имале шанса да се репродуцираат.

Така и во најновите технички помагала, протезите и имплантите, не гледам туѓи предмети и паразити врз „природното“ тело, туку негови продолжетоци за преживување.

Е па, одредени јазли на тоа фино ткаење наречено „ментално здравје на народот“ (или полициски: „политичко- безбедносна ситуација“) испогореа во најновиве случувања и доколку брзо, паметно и мудро не пронајдеме „премостувања“, целата чипка (а факт е дека нашето општество и односите на сили во него е прилично пипаво, фино и деликатно) ни отиде по ѓаволите, ќе останеме со она фамозно романско знаме-дупка во рацете (интересен психоаналитичарски симбол за токму конституциски недостатоци), со крпи за бришење пот и превивање рани.