во (предл.) - зинат (прид.)

Гледав во зината мечкина челуст занемен, далдисан.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Додека ортомите на гробарите го спуштаа во зинатата јама ковчегот со телото на Денко Самоников јас ја уверував Катерина дека погребите ќе беа многу поинтересни ако можевме на нив да ја слушнеме и пораката на покојникот.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)