- Сиџилите, Татковите сиџили, Мајко... - не можев да ја завршам реченицата, во залудниот напор да ја прикријам внатрешната вознемиреност, да ги задржам солзите...
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Зарем веќе! Седеше тивко како глувче, во залудна надеж дека кој и да е на вратата ќе си замине по првиот обид.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Ме измиваат твоите дождови. Дрвјата плачат во залудениот театар на природата.
„Омајнина“
од Афродита Николова
(2010)