На 14 август повторно ќе го извести Force 399 дека “офанзивата против оваа област, која започна пред десет дена, на деветти се разви во жесток напад на зоната за спуштање.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Би требало тоа распаѓање да се претвори во жесток процес, во насилна смрт, по пат на исмевање, предизвику вање, повеќекратна симулација која што ритуалот на смртта на универзитетот би го понудила како модел на распаѓање на севкупното општество, заразен модел на напуштање на секоја општествена структура, во кој смртта конечно би го извршила своето пустошење кое што штрајкот очајнички се обидува да го оствари, во дослух со системот, успевајќи во најдобар случај да ја претвори во бавно, успорено изумирање, кое што дури веќе не е ни можно наместо некоја субверзија, некоја офанзивна реверзија.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Алкохолот што се содржи во жестоките пијалоци помешани со метил и оној што се употребува во медицината (првиот е често користен од тешки алкохоличари поради популарните цени) е посебно токсичен, понекогаш предизвикува слепило, кома и смрт.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Тешки и помрачени се нивните денови, што ги поминуваат во најтешка работа, чувствувајќи потреба од најнеопходното во животот, но сепак најтажен и најтежок е денот на разделбата, денот кога се оди во жестока неизвесност.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Дарвиш замислено продолжи: - Но, за жал, изненадувањата секогаш се подготвуваат вон метафизичките сфери, во жестоката реалност на светот со вечно неразрешени противречности.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Времето минуваше. Залезот на сонцето го облече пејзажот во ново руво. Синевината и таа како да заоѓаше.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Додека Исток се будеше во жестокиот антисоветски и антикомунистички револт, на чие чело застануваа Вацлав Хавел, Лех Валенса во самоуправна, неврзана, демократска Југославија, преовладуваше дефетизмот и конформизмот на некогаш среќни владетели -утописти, кои не можеа да веруваат дека нивниот сон завршува!
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Арафатовата легенда дека ќе живее вечно и дека еден ден сите бегалци ќе н врати во слободна Палестина во нашата свест ќе стаса до метафизички граници.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Но, за волја на вистината, мора да се рече дека изненадувањата кои ги приредува животот се вон метафизичките сфери, тие се и во жестоката реалност на антагонизираниот свет, во судирот на протагонистите на непомирливите разлики.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)