Особено во раните утрински часови, кога река од вработени се уптатуваат кон фабриките, продавниците и установите, и - во доцните вечерни часови, кога Будимпешта продолжува да живее во илјадниците ноќни локали, барови, бистрои и во најчуениот ноќен локал „Мулен Руж“, нешто слично на оној од парискиот кварт Пигал.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
(Во неговите школски денови, се сеќаваше Винстон, во доцните педесетти години, Партијата тврдеше дека нејзин изум е само хеликоптерот; дваесет години подоцна, кога Џулија одеше на училиште, Партијата веќе полагаше право и на авионот; уште една генерација, и ќе полага право и на парната машина.)
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Во Козар Маало, блиското Пошта Маало и околината, живее во разбирање, пријателство, солидарност, притекување на помош, делење на заедничкиот леб на сиромаштијата на повоените години цел еден мал свет, на стравот од неочекуваните упади на власта: побројните Македонци, Албанци, Турци, Срби, Унгарци, Руси, Грци, Бугари, Хрвати, Французи, Ерменци, Евреи, Власи, Роми и други.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
VII Кога се разделија Татко и Климент Камилски во доцната ноќ, и кај обајцата зајакнуваше убедувањето дека ќе најдат нови методи како да ги обединат книгите од нивните библиотеки за среќната иднина на нивните деца на Балканот.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Но се случуваше и во доцните ноќи, кога сите беа заспани, а само Татко, останат буден крај своите книги, да се слушаат необични звуци, во куќата, крцкање како говор што доаѓаше од неодредено место, во времето коешто Татко не успеваше да го протолкува до доцна во ноќта.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
4) Воведување на допирот: промена на подрачјето сетила - теоретичари Ненапорниот влез на екстремните уметнички инсталации на техноартот, кои што инвестираат (пред сè) нови научни парадигми и информатички технологии за стимулирање на виртуелни светови, во општествениот систем на уметноста е факт, но таа новост никако не е без последици како за теоријата на уметничкото (философија на уметноста, естетиката) така и за науката која што размислува за општествената судбина на сетилното во доцниот капитализам (социологија на културата и социологија на life stile-от).
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Не е чудно што затоа авторот бара паралела во развојот на генетиката и тоа во смисла, „можеме да ја прочитаме сегашната несреденост на уметноста како кршење на скришниот естетски код, слично како што можеме да го набљудуваме кршењето на генетскиот код при одредени биолошки неправилности“. 42 Margina #15-16 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Тоа се случуваше во доцните шеесети и во почетокот на седумдестите.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Но духовно- историскиот премин од раната во доцната ренесанса, од сублимирачката класична ренесанса во новата „маниристичка“ експресија, пресудно и витално се одвива низ делото на Микеланџело.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Дарко мислеше на фотографијата на жена во доцни дваесетти во народна носија, со големи гради и широко лице.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Активната е помалку застапена и се состои од спорадично и доумерено играње баскет и фудбал во доцните вечерни саати.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Тој не беше типичен само за контрареволуционерното католичко мислење по Француската револуција, туку настанал уште во доцното хеленистичко раздобје како реакција на класичниот грчки рационализам.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Во својата книга за културната историја на „жените што го создадоа Холивуд“, тој со неколку брзи потези ја исцртува состојбата во која се нашла Крафорд во доцниот период од кариерата и создава слика богата со импликации за прашањата што се обидуваме да ги одговориме.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Корец го посетува солунскиот епископ Генадиос, еден од повеќето непоразени свештеници.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Надеж во доцен час, спас пред започнатата егзекуција.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Дневникот ретко го раскрилуваше во доцните часови на ноќта, ама една тетратка постојано имаше под мишка било каде да тргнеше.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Доцна ми стануваше јасно во животот дека револуцијата, покај примамливата дијалектичка патетика која те привлекува во младоста, во доцните години на животот принудува да се соочуваш со нејзината метафизичка завршница.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Лимоните повторно цветаа во доцната есен.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
- Знаеш што рекол еден штурец и тоа во доцните часови по полноќ кога го замолиле преморените штурци да замолкне за да дремнат малку и тие?
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Во доцните шеесетти, на елитата одговорна за „контрола на популацијата” стана јасно дека финансиски веќе не се исплати да ги ставаат луѓето во тнр. „дупки” и таму да ги класифицираат во фиоки.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Прва тоа го разбра Регановата администрација во Калифорнија.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Линии на одбрана: исклучување на „другите“ Ако во 19 век се веруваше дека суверенитетот на националните држави зависи од двојниот столб на државата и територијата, во доцниот капитализам старите дефиниции на суверенитетот се заменети со културата и идентитетот.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
И таа, во доцните часови, додека беше трезвена и будна, мораше од софата да го следи тоа нивно лудување.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)