ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

МАКЕДОНИЈА ВО ДИПЛОМАТСКАТА ПРЕПИСКА МЕЃУ ВЕЛИКА БРИТАНИЈА И САД Уште во текот на војната, Велика Британија ја започнала дипломатската активност со цел да се анимираат САД и СССР во однос на можните политички консеквенции што би го имало активирањето на македонското прашање во врска со обединувањето на Македонија и прашањето за југословенско-бугарската федерација.

Основната британска грижа произлегувала од стравот да не дојде до формирањето на "една голема Македонија на сметка на Грција", а тоа да излезе од контролата на Јосип Броз Тито, и покрај неговите ветувања дека "судбината" на Македонија ќе се реши на мировна конференција.

САД стапиле во дипломатска акција на 3 март 1945 година со врачувањето Меморандум на југословенскиот отправник на работите во Вашингтон, Иван Франгеш.

Сојузниот секретар, кој ја имаше репутацијата на кариерен дипломат, како некогашен учесник во партизанското движење во дипломатијата всушност дојде од ЈНА, во униформа и тука остана до крајот на својата функција, која коинцидираше и со крајот на Југославија.

Дотогаш во сета земја, во дипломатскиот кор, наследникот на Бургиба се гледаше само меѓу премиерот Мзали и министерот Бен Сајах. И никој друг.

Макар што во дипломатскиот кор циркулираа непотврдени информации дека наскоро во Картагина ќе се одржат првите американско-палестински разговори, како вовед во палестинско-израелските разговори, настојував да го совладам во себе поривот на вообичената дипломатска индискреција...

Со доверлива искреност не го задржуваше својот оптимизам верувајќи дека конечно настапуваат среќни денови за народот на Палестина.

Имав впечаток, следејќи го пулсот на владетелите одблизу во мојот живот, посебно во дипломатските години, владетелите, како Тито, Арафат или Бургиба, не само што самите ја немаа моќта да ја разберат и да се прилагодат на филозофијата на Монтењ, туку во своето неверување, неприлагодување на крајот, свртени кон вечноста низ владеење, најчесто го повлекуваа и народот со кој владееја.

Монтењ велеше дека вистинската филозофија е можеби во учењето, прилагодувањето на смртта.

Често построени во дипломатскиот кор при средба на државници, со двете добри уши ја доловувавме реченицата која на минување ќе ни ја кажеше големиот државник.

Го сметаа за еден од елитните политичари на југословенскиот режим, со дипломатски мисии во САД, во Индонезија и Германија, како амбасадор, но и како една од врвните личности во дипломатското разузнавање.

Според Бауд и ван Шендел, проучувачите во САД повеќе го користат терминот frontier, додека Британците повеќе ги претпочитаат boundary и border, но разликата во термините исто така имплицира и концептуална разлика.3 Терминот ‘boundary’ често се користи во дипломатскиот дискурс за точната локација на границите, но има и поопшто значење, во смисла на линија на одвојување помеѓу различни народи или култури.