во (предл.) - двокатен (прид.)

Не сместија во двокатни куќи на стотина метри, од водата.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Сеќавањето може да започне како бајка: некогаш, во еден град, на број шест на калдрмираното, слепо сокаче, зад свежо бојадисаната зелена, дрвена порта, во двокатна куќа окружена со расцутени дрвја, живееше мајсторот сајџија, почитуван од целата чаршија.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)