Трајче, занесен го слушаше гргорењето, гледаше во бистрата студена водичка, јадеше од лепчето и пиперчињата.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Со допирот на сеќавањата сѐ се раствораше во бистрата вода на свеста, во прекрасен процут, во пролетниот развигор.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Можеби ќе се сеќаваат така како што и јас се сеќавам: Љиља помала, а Гоца поголема од мене - трчаме фатени за раце кон езерото, се фрламе во бистрата вода...
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Момченцето стоеше веднаш до двајцата луѓе што збо-руваа гласно во бистриот воздух, а звуците што ги создаваа ечеа двапати посилно заради студот.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Денови, кога целото племе ќе плива во бистра и чиста вода.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)