Последните зраци што успеале да си најдат проѕирки низ големата крошна на брестот што стражари пред фабриката Мичурин, се имаа раздробено во безброј златни зрнца по нивните коси и алишта.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Овие духовници својот дух на смртта го опеаја, оплакаа и завештаа во безбројните свои дела на едно автентично народњаштво.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
По тротоарите, широките тротоари речиси е тешко движењето, зашто тие се преполни со луѓе, деловни и туристи секој брза да појде или во некој магазин за купување или пак во некоја кафеана и ресторан или пак во безбројните бистроа, слаткарници, продавници на сувомеснати производи.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Веднаш ги наредиле ковчежињата со очите во безбројните сали на дворецот и го заиграле својот волшебен танец...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Во кратките летни ноќи, лежејќи на рогозина врз калдрмата во дворот (дома не спиевме лете зашто не јадеа болвите) и загледана во безбројните ѕвезди што мижуркаа на небото кое од едната страна беше заградено со куќата, од другата со тремот за овците и до него фурната, па натаму од високиот ѕид што нѐ делеше од комшиите и од долната страна со високата порта и авлијата, си мислев: ете, уште малку и како што ми вети тате, ќе одам во Костур да учам за шивачка.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Таа очигледно имаше практична остроумност која на Винстон му недостасуваше, а изгледаше исто така како да има и неисцрпно познавање на околината на Лондон, здобиено во безбројните колективни походи.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)